zawlec

zawlec
{{stl_3}}zawlec {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zavlɛʦ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-okę{{/stl_8}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_8}}-ecze{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}pret {{/stl_37}}{{stl_8}}-ókł{{/stl_8}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_8}}-okła{{/stl_8}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_8}}-ekli{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_24}}perf von {{/stl_24}}{{stl_7}}→ {{/stl_7}}{{stl_38}}wlec{{/stl_38}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_38}}zawlekać {{/stl_38}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zawlec — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zawlekać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawlec — dk XI, zawlecwlokę (zawlecwlekę), zawlecwleczesz, zawlecwlecz, zawlecwlókł (zawlecwlekł), zawlecwlokła (zawlecwlekła), zawlecwlekli, zawlecwleczony, zawlecwlókłszy (zawlecwlekłszy) rzad. zawlekać ndk I, zawlecam, zawlecasz, zawlecają, zawlecaj,… …   Słownik języka polskiego

  • zawlec się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vd, zawlec sięwlokę się || wlekę się, zawlec sięwlecze się, zawlec sięwlecz się, zawlec sięwlókł się || zawlec sięwlekł się, zawlec sięwlekli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawlekać — → zawlec …   Słownik języka polskiego

  • zawlekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawlekaćam, zawlekaća, zawlekaćają, zawlekaćany {{/stl 8}}– zawlec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, zawlekaćwlokę || zawlekaćwlekę, zawlekaćwlecze, zawlekaćwlecz, zawlekaćwlókł || zawlekaćwlekł, zawlekaćwlekli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaciągnąć — dk Va, zaciągnąćnę, zaciągnąćniesz, zaciągnąćnij, zaciągnąćnął, zaciągnąćnęła, zaciągnąćnęli, zaciągnąćnięty, zaciągnąćnąwszy zaciągać ndk I, zaciągnąćam, zaciągnąćasz, zaciągnąćają, zaciągnąćaj, zaciągnąćał, zaciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc… …   Słownik języka polskiego

  • zatargać — dk I, zatargaćam, zatargaćasz, zatargaćają, zatargaćaj, zatargaćał, zatargaćany 1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść» Chwycił go za ucho i zatargał. Wiatr zatargał gałęziami drzew. przen. Zatargał nim gniew. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • zataszczyć — dk VIb, zataszczyćczę, zataszczyćczysz, zataszczyćtaszcz, zataszczyćczył, zataszczyćczony pot. «z trudem zanieść, zaciągnąć coś gdzieś; zawlec» Zataszczyć walizkę do pociągu …   Słownik języka polskiego

  • za- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki oznaczające osiągnięcie celu, skutku, ukończenie procesu, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}zagrać {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}zaśpiewać {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zatargać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zatargaćam, zatargaća, zatargaćają, zatargaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wprawić coś w gwałtowny ruch; silnie, gwałtownie poruszyć, potrząsnąć czymś; także: zacząć targać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”